جاده ای برای رفتن

 

سلام 

این تصویر یه جاده است که خودمون (نوع انسان ) ساختیم . می بینید که یرای اینکه طبیعتش کمترین خدشه رو ببینه ، پستی و بلندی های جاده حفظ شده . 

پس ما موافق این هستیم که طبیعت یک راه پستی و بلندی داره و این توی زندگی هم صدق میکنه. 

نباید از یه راه انتظار داشت که همیشه روی یک سطح پیش بره . چون باید از طبیعتش خارج بشه و این خوب نیست . 

از زندگی نمیشه انتظار خلاف ذاتش داشت . 

دنیا ظرفیت تمام خوبی ها و پیروزی ها و سعادت تمام رو نداره . 

دنیا محدوده و دنیاست دیگه . 

دنیایی نباشیم ...  

( از کجا آمده ام وآمدنم بهر چه بود     به کجا میروم آخر ننمایی وطنم )

یک لحظه آرامش

به بهانه روز وفات حضرت معصومه (س) 

نمی دونم شما هم تا حالا تونستید ساعاتی رو توی حرم حضرت معصومه (س) باشید و زیارت و خلوتی کنید یا نه ؟ 

من یه مدتیه که نتونستم مشرف بشم ولی دلم می خواست این روزها یه سری به قم برم که جور نشده . 

راستش من یه انس خاصی با خانوم حضرت معصومه (س) دارم و عجیب توی حرمشون احساس آرامش و سبکی دارم و خیلی از ایشون کرامات دیدم . 

می خواستم به همین بهانه هم یادی از ایشون کرده باشم و هم بخوام اگه کسی اون طرفها رفت دعا کنه ... 

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 

(اطلاعاتی از حضرت معصومه (س) http://erfanifar.blogsky.com/1387/01/27/post-38/)