خب گفتن در مورد این دو موضوع هم جالبه ، هم سخت و من نمیتونم آنقدر که شایسته ست از ایندو بگم .
همین اول دعوت کنم برای خوندن یادداشتم در مورد زمین پاک و روز جمعه که به این عنوان نامگذاری شده ،لطفا به آدرس www.parsright.blogsky.com
مراجعه کنید .
و در مورد سعدی که بی گزاف ، فرمانروای ملک سخن و نه تنها شعر فارسی ست باید بگم ، خودم هنوز خوب آثارش رو نمی شناسم و همیشه توی کش و قوس ترجیح شاعران ، وزنه رو به سمت حافظ و مولانا چربوندم !
حالا بماند که گذاشتن شاعران توی کفه ترازو هم اشتباه ست و هم نتیجه ش کاملا مقبول نیست .
سعدی با داشتن آثاری گونه گون ، گوی سبقت رو از حافظ ، فردوسی ، نظامی و ... ربوده و از لحاظ ساختار زبانی و سهل گوئی در عین پر مغزی سخن ، بر مولانا پیروز میشه و از این حیث بی بدیل هست .
بگذریم ، هدف یادی بود از بزرگ شیخ ادب ، سعدی شیرازی که یادمون باشه به آثار اون هم ، سری بزنیم و سر خوش کنیم !
...
تقدیم به روح بلند یکی از راه یافتگان به قافله عشق ...
رقص شمشیرت چه دلربا بود
گوئی باران می بارید
و ملکوتیان
مستانه به شادی حرکاتت
پای می کوبیدند
و ولوله می کردند ...
صدایت هنوز در کرانه های عراق یه گوش می رسد
گرچه گوشهامان کر شده اند
و گوئی مهربانی مسیح
در قلبت جای داشت که اینچنین قصه عشق آفریدی
مرد مسلمان
وهب نصرانی ...